De vorige drie anekdotes horen eigenlijk op die andere site met krankzinnige anekdotes. Maar omdat ze bij het OM en de politie vermoedelijk de meeste ergernis gaven (die tot censuur leidde) zijn ze bewust voor deze site geselecteerd. Immers handel en wandel van Justitie komen hier aan de orde.

De  Amsterdamse harremforce - wellicht vergelijkbaar met de Iraanse en Saoedische moraalpolitie - is een speciale eenheid. Opgezet om deze schrijver het zwijgen op te leggen. Er zit eigenlijk maar één agent in. Die Jostie dus. Wonderlijk genoeg bleek hij collega's op het bureau te hebben die geen idee hadden dat hij op zijn werk voor een privéklus aan het speuren was.

Fascinerend hoe er met data van burgers wordt omgegaan. Josties collega's konden na een verzoek van mijn advocaat in de computer niets terugvinden van de door hem behandelde "zaak". In rook opgegaan? Uit zichzelf onzichtbaar? Of  onzichtbaar gemaakt. 

Er springt één speurster uit, die later op een aparte bladzij aandacht verdient; dat is politiemanwijf: Mies Katzenpiesz.  Haar kostelijke inbreng en indrukwekkende invulling van de leus "de politie is je beste kameraad" staat op pagina 26b.

Inmiddels heeft u misschien wel de buik vol van het speurderduo Jostie en Rietje. Gelukkig werken er binnen het justitieel apparaat nog wel meer leuke types. Zoals - precies ja -  Mies Katzenpiesz, luidruchtige recherchère bij de Amsterdamse politie. Zo'n typisch geval van dat je denkt een karikatuur te zien... en dan blijkt die levensecht.

Met dank aan Joost Velzeboer voor zijn gewilde of ongewilde bijdrage.