07. Overgangspagina
Realistische fictie
Over verslagen
Een moment van rust en bezinning... Een pauze-pagina. Iets tussen hiervoor en hierna, zo gezegd.
Voor de komende anekdotes geldt, dat de schrijver het zo mallotig niet kan verzinnen als wat er staat. Is het dus allemaal waar? Het is aan de lezer om daar wat van te vinden. Ik neig ernaar om het fictief gemaakt realisme noemen.
Krankjorume gebeurtenissen bestaan nu eenmaal. Hoe ongeloofwaardig ook, ik werd geconfronteerd met die rarigheden. Soms vlak onder mijn neus… Kijk, als het ufo's betrof dan zou ik wel uitkijken om daarover te publiceren. Je wordt gauw voor fantast versleten. Mijn ufo's - zal ik maar zeggen - lopen op twee benen.
Het leek mij een vrij onschuldige bezigheid als ik dat opschreef en de wonderlijke gebeurtenissen zo bewaarde voor het nieuwsgierige nageslacht.
Registreren wat ik waarnam en dat opschrijven bleek echter helemaal geen onschuldige bezigheid. In paradijzen op aarde zoals Myanmar en Iran zou ik daarop zijn voorbereid. In ons land was het voor mij echter een verrassing dat ik met een natuurgetrouwe verslaggeving de aandacht van Justitie trok. Publicatie werd mij ronduit verboden van hogerhand. Uitgelegd op de vorige bladzijden...
Over fictie
Bij dit genre bestaat het idee dat - als toch niemand gelooft wat je opdist - je een vertelling net zo goed als fictie kunt presenteren. Om de een of andere reden pruimt men het dan beter dan wanneer het als historisch feit wordt gepresenteerd.
Authentieke gebeurtenissen kunnen saai zijn; wanneer ze in fictie worden verpakt worden ze juist lekker "juicy". Situaties om bij te janken kunnen tegelijkertijd lachwekkend zijn.
Overduidelijke nonsens, ongeloofwaardige prietpraat en lachwekkende blablabla... Rare Portrettengalerij (de zustersite) staat bol van voorbeelden daarvan. Zo werden 0nmenselijke activiteiten verpakt in een fictief jasje. En dan krijg je een aanklacht aan je broek.
Je denkt van de inhoud al gauw "het zal wel niet waar zijn". Topspeurder Jostie Fleschentamboer, tevens trekpop van het OM-vrouwtje Rietje Buigsaem, heeft niets op met humor, fictie en satire. Rietje is ook al geen lachebekje. "Grapjes, daar doen we niet aan", zullen ze hebben gedacht. Vervolgens: "Potverdomme, het lijkt wel of het over ons gaat!"
Vervolgens met behulp van een snufje intimidatie gelasten de "zo erge "verhalen van het Internet weg te halen... Ach, een klein beetje sjoemelen met de rechtsgang moet kunnen. Ook als je politieman en OM-functionaris bent.
Waar of niet waar?
Een soort Omerta
De volgende verhalen zijn fictief, bizar, surrealistisch en vast niet waar. Zulke gekke dingen - zoals hier beschreven - gebeuren in het dagelijks leven immers niet. Denkt u.
Het volgende betreft een historische terugblik op van-de-pot-gerukte gebeurtenissen, die werkelijk zijn voorgevallen. De aanklacht tegen de schrijver wordt gevoed door angst dat er iets onaangenaams wordt geopenbaard.
Misschien wel familiegeheimen.