26b. Gepland verhoor (deel 2)                                             met hindernissen


Toentertijd was er nog niet zoiets als TomTom

Ik ging daarnet misschien iets te snel. Even zo tussendoor de beschrijving hoe het feest zich over de telefoon afspeelde: toen ik belde kreeg ik die rechercheur Fleschentamboer dus niet te pakken. Maar gelukkig was er een behulpzame vrouwelijke collega, die het telefoontje aanpakte. Die Mies Katzenpiesz had haar dagelijkse frustratie nog niet op iemand kunnen botvieren. Dus mijn telefoontje kwam haar goed van pas. Ze ging vol op het orgel!

Zij mikte - na wat getier - de telefoon geïrriteerd op de haak. Zij had duidelijk gemaakt, dat ze geen reisbureau was en dat het mij geen pas gaf om te vragen hoe ik op dat kennelijk gloednieuwe, zeer onbekende politiebureau kon komen.

Als minimale informatie over hoe ik in dat godvergeten oord de weg moest vinden mij al werd ontzegd, dan bereik je met aankaarten van een medisch aspect ook niets. Het laatste wat ik haar hoorde loeien was dat ze zeker wist dat haar collega Fleschentamboer net zo zou handelen.

Goeie werksfeer dus! Zouden ze denken dat zulke acties bevorderen dat je vierkant achter de politie gaat staan?


Een hartverzakking verder wist ik nog niet hoe het zat met het halen van de laatste trein terug.

Ik moet het onderwerp "trein" toelichten want mocht het u ooit overkomen dan moet u echt wel rekening mee houden met specifieke treinproblematiek:

voor zo'n verhoor kan de politie je zes uren vasthouden. De ondervraging, resp. marteling begon om 17.00 uur. Gerekend vanaf dat idiote en treiterig vastgestelde tijdstip van het verhoor betekent dat dat ik om 23:00 uur op zijn vroegst dat bureau kon verlaten. 

Uit eerdere ervaring wist ik dat je als noorderling uit Zzz... in Amsterdam ervoor moet zorgen op tijd de laatste trein te halen, die naar het noorden vertrekt. Anders kom je niet meer weg uit Amsterdam en eindigt jouw terugreis op perron 1a. Ergens tussen 23:00 en 0:00 uur vertrekt de laatste trein, (een intercity) die mij nog net naar huis kon brengen... Althans van Amsterdam Centraal. Dat Lilliputter-stationnetje werd niet aangedaan. Daar raasde de intercity aan voorbij.

Alternatief

Romantisch op het perron slapen en wachten tot de eerstvolgende (ochtend)trein kwam is er niet meer bij. Want het beleid van de NS is erop gericht alle banken weg te halen en illegale slapers uit de stations te verdrijven. Deze moeten noodgedwongen ergens tegen een lantaarnpaal hangen. Grote kans dat je dan opgepikt wordt door een ijverige BOA, omdat hangen tegen een lantaarnpaal strikt verboden is. Het is maar dat u dat weet!


Wel was ik inmiddels wijzer geworden, dat het wettelijk in orde is, dat ook in mijn slaperige woonstee Zzz... elke bevoegde  koddebeier mij mocht verhoren. Probleem, voor zover aanwezig, helemaal opgelost. Maar dan kent u de Amsterdamse Deugdzaamheids-politie nog niet

Vooruitlopend op de gebeurtenissen: verderop zullen we zien, dat Recherzeur Fleschentamboer per se zelf het verhoor wilde doen. De kritische lezer had natuurlijk door dat daar een heel persoonlijk motief aan ten grondslag ligt. Zoiets geeft dan al meteen een nare smaak aan de situatie. Hoe onfris… dat zal aanstonds blijken.

Als je dit leest en overziet is het vermoeden terecht, dat je een element van pesten en sarren niet kunt uitsluiten. In het vervolg zullen we voor die gedachtegang de nodige handvatten vinden. Want uiteraard denkt u: "Waarom zou die brave borst van een politieman zoiets onreglementairs doen?". Nou, daar zult u van opkijken!

Maak jouw eigen website met JouwWeb