26b. Gepland verhoor (deel 2) met hindernissen
Toentertijd was er nog niet zoiets als TomTom...
Ik ging daarnet misschien iets te snel. Even herpakken: toen ik belde, kreeg ik die rechercheur Fleschentamboer, de ondertekenaar van het onheilspellende schrijven niet te spreken. Maar gelukkig was er een behulpzame vrouwelijke collega, die het telefoontje overnam. Die Mies Katzenpiesz had haar dagelijkse frustratie nog niet op iemand kunnen botvieren. Dus mijn telefoontje kwam haar goed van pas. Ze ging vol op het orgel!
Zij mikte - na wat getier - de telefoon geïrriteerd op de haak. Zij had duidelijk gemaakt, dat ze geen reisbureau was en dat het geen pas gaf om haar te vragen hoe ik op dat kennelijk gloednieuwe, zeer onbekende politiebureau kon komen.
Het laatste wat ik haar hoorde loeien was dat ze zeker wist dat haar collega Fleschentamboer net zo zou handelen.
Goeie werksfeer dus! Zouden ze denken dat zulke acties bevorderen dat je vierkant achter de politie gaat staan?
Een hartverzakking verder wist ik nog niet hoe het zat met het halen van de laatste trein terug.
Ik moet het onderwerp "trein" toelichten want mocht het u ooit overkomen dan moet u echt wel rekening mee houden met specifieke treinproblematiek:
voor zo'n verhoor kan de politie je zes uren vasthouden. De ondervraging, resp. marteling zou om 17.00 uur beginnen. Gerekend vanaf dat idiote en treiterig vastgestelde tijdstip van het verhoor betekent dat dat ik om 23:00 uur op zijn vroegst dat bureau kon verlaten.
Uit eerdere ervaring wist ik dat je als noorderling uit de gemeente Zzz... in Amsterdam ervoor moet zorgen op tijd de laatste trein te halen, die naar het noorden vertrekt. Anders kom je niet meer weg uit Amsterdam en eindigt je terugreis op perron 1a. Ergens tussen 23:00 en 0:00 uur vertrekt namelijk de laatste trein(een intercity), die mij nog net naar huis kon brengen... Althans gerekend van Amsterdam Centraal. Maar mijn vertrekstation was dat van De Bijlmer (zal ik maar zeggen). Dat Lilliputter-stationnetje werd niet aangedaan; daar raasde de intercity voorbij.
Alternatief
Romantisch op het perron slapen en wachten tot de eerstvolgende (ochtend)trein kwam is er niet meer bij. Want het beleid van de NS is erop gericht alle banken weg te halen en illegale slapers uit de stations te verdrijven. Deze moeten noodgedwongen ergens tegen een lantaarnpaal hangen. Grote kans dat je dan opgepikt wordt door een ijverige BOA, omdat hangen tegen een lantaarnpaal strikt verboden is. Het is maar dat u dat weet!
Allemaal nodeloze, pesterig aandoende ellende als je bedenkt dat, dat ook in mijn slaperige woonstee Zzz... elke bevoegde koddebeier me mocht verhoren. Probleem, voor zover aanwezig, zou dan helemaal zijn opgelost. Maar dan kent u de Amsterdamse Deugdzaamheids-politie nog niet
Vooruitlopend op de gebeurtenissen: verderop zullen we zien, dat Recherzeur Fleschentamboer per se zelf het verhoor wilde doen. De kritische lezer had natuurlijk door dat daar een heel persoonlijk motief aan ten grondslag ligt. Zoiets geeft dan al meteen een nare smaak aan de situatie. Hoe onfris… dat zal aanstonds blijken.
Als je dit leest en overziet is het vermoeden terecht, dat je een element van pesten en sarren niet kunt uitsluiten. In het vervolg zullen we voor die gedachtegang handvatten vinden. Want uiteraard denkt u: "Waarom zou die brave borst van een politieman zoiets onreglementairs doen?". Nou, daar zult u van opkijken!
Zonder Joost Velzeboer zou ik deze teksten nooit hebben kunnen maken. Veel dank voor zijn bijdrage aan de informatie.