31. Het zwarte gat

de ingetrokken keutel

Algehele raarheid

Rechercheur Jostie had duidelijk geen kennis genomen van de inhoud van mijn schrijfwerk. Voor wat hij telefonisch eiste wat er met de teksten moest gebeuren ging hij geheel onbevoegd te werk. Hij gelastte namelijk verwijdering van tekst. Dat heet censuur. 

Dat beoogde verhoor zal raar zijn verlopen, als de ondervrager geen concreet bewijs kan aanleveren. Simpelweg omdat hij mij opdracht heeft gegeven het bewijs te verwijderen. Tel daarbij op, dat hij  niet of heel slecht of niet begrijpend heeft gelezen. Dat verhoor beloofde een wild feestje te worden!

Al een klein beetje feest werd het al, toen  er een tweede telefoontje van rechercheur Fleschentamboer bij mij binnenkwam. Hij klonk wat paniekerig en ik vermoedde dat er buiten mijn gezichtsveld enige belegging was geweest tussen hem en zijn gezin.

 

Analyse

Hij had haast, raffelde zijn tekst af, vermeed elke discussie en eindigde het gesprek op een verdachte wijze af.

Tijd voor een reconstructie van de (daaraan voorgaande) gebeurtenissen. Jostie heeft vermoedelijk trots verslag uitgebracht bij zijn cheffin bij het OM: Rietje Buigsaem. Hij  zal hebben verteld hoe hij die zondagschrijver de stuipen had aangejaagd met zijn dreigementen.  

Nou is die Rietje Buigsaem geen toonbeeld van slimheid, maar ik neem zonder meer aan dat zij een rechtenstudie heeft gevolgd. Zij kan dus een van die honderden Officieren van Justitie zijn,  die daar een potje nuttig staan te zijn.

Josties verslag zal zij daarom met  grote schrik hebben aangehoord. Zij wist direct, dat het proces binnen de kortste keren voor de rechter zou sneuvelen. Op de vorige bladzijde schreef ik, dat Jostie zich in zijn eigen voet had geschoten: het bewijsmateriaal op het internet was als gevolg van Josties handelen er niet meer.

 

Vooruitblik         

Dat er tegen de Grondwet in mij censuur was opgelegd doet het ook niet lekker bij de rechter. Met succes dat ontkennen was onmogelijk, want Jostie had op mijn uitnodiging een en ander per e-mail bevestigd.

Boven de markt hangt dan nog het intimideren van een verdachte. Kan het nog erger? Jazeker, dat gaat u op de volgende bladzijden zien.

Afspraak en aangifte foetsie?

Voorzegster van Justitie

Aha, daar duikt Rietje Buigsaem weer op. De geheimzinnige souffleerster achter de coulissen. Jostie leek blind te varen op door haar ingefluisterde, voorgekauwde teksten. Neem nou het commentaar dat ik van hem kreeg met  "Zo erg". Weet u nog?

De afronding van dit bizarre verhaal kan verrassend kort zijn. Het advocatenkantoor had nog eventjes gebeld naar dat politiebureau. Eventjes checken of de boodschap over was gekomen. Dat betrof een voorstel voor een menswaardiger locatie en tijdstip voor het verhoor. 

Omdat mijn advocaat er per se bij wilde zijn moest vanwege zijn wekenlange vakantie sowieso een en ander worden uitgesteld.

 

Aanklacht

Het advocatenkantoor stuitte toen op een verontrustende verrassing: 

De medewerkster trof niet Fleschentamboer aan, maar de dienstdoende rechercheur, ene Sami. Die kon niets over een gepland verhoor in het registratiesysteem terugvinden. Ik heb dat vervolgens zelf ook nog eens telefonisch gecheckt. Ook ik trof die coöperatieve rechercheur Sami aan. Die wist mij nog iets pikants te vertellen:

Hij en de andere rechercheurs hadden het nadrukkelijke verzoek gekregen van Jostie Fleschentamboer om zich niet met de zaak tegen mij te bemoeien. Collega Fleschentamboer had die naar zich toe getrokken…

Dat riekt naar persoonlijke betrokkenheid…

Hoe dan ook

Zoek zoek zoek...

Was de klacht/aangifte misschien geseponeerd?  Zonder rechter, zonder Officier van Justitie en zonder geopenbaard sepot... Zonder sowieso de aangeklaagde te informeren? ``

Dit leek op een platvloers  gevalletje van effe wegwerken.

Verdwijn–act

Daar was dus plotseling de grote verdwijn-act van het "deleten" uit de computer. Dat moet actief zijn uitgevoerd.

imageZelfstandig rotzooiende computers zijn er bij mijn weten nog niet. Zeer waarschijnlijk kwam het door Jostie Fleschentamboers hand. Zijn collega's bleven immers buiten de zaak op zijn nadrukkelijk verzoek/aandrang. Dan bleef hij alleen over...

Of er ontstond uit het niets een zwart gat waarin allerlei paperassen (inclusief de aangifte) werden gezogen. 

Maar terug naar de logica: de enige potentiële goochelaar, die de aangifte en de verhoordatum kon manipuleren was onze grote Speurder. Het begon er op te lijken dat hij zichzelf in de hoek had geverfd... Op de volgende bladzijde de ontknoping.