Vragen die mij kwellen

• Krijg je voorrang als je bij Justitie werkt?
• Kan je dan een privé-zaak voorrang geven?
• Moet je de juiste contacten hebben om een aanklacht er even snel doorheen te jassen?
• Is er nog leven na Mies Katzenpiesz?
• Is er zoiets als eensluidende gedragscode bij de politie? Ook als die raar is?
• Maakt afblaffen deel uit van het gangbare protocol?

We gaan het nader onderzoeken. Doorgaans word ik niet afgezeken als ik naar aankomst- en vertrektijden van het openbaar vervoer vraag. Dus deze keer was het een hele sensatie voor mij. Ik koos het mij opgegeven telefoonnummer, dat in de uitnodigingsbrief van de politiestond. Toen werd ik geconfronteerd met een - zo leek het - uit de hel ontsnapte Cerberus, de Hellehond zelve.

Opmerking: pas later ontmoette ik een (inmiddels derde) advocaat, die praktijk hield in Amsterdam. Zij wist te vertellen  dat een snelle rit met de metro vanaf Amsterdam CS naar die buitenpost de oplossing was geweest. Die (jonge) lijn voert langs het Academisch Ziekenhuis AMC blijkbaar naar dat mysterieuze politiebureau. De locatie van het AMC is mij evenmin bekend. Maar het zou enig houvast hebben gegeven. Zo eenvoudig had Mies' antwoord kunnen zijn zonder dat ze haar bloeddruk liet oplopen.

Let wel: dit was jaren geleden, want inmiddels kan het internet gedetailleerde reisinformatie geven. Toen nog niet! Mijn kennelijk hinderlijke vraag over bereikbaarheid zou met minimale communicatievaardigheid van Miesepies zo afgehandeld zijn geweest. Maar die deed liever niet weet-nie...

Misschien moet ik die vrouwelijke Cerberus voor haar agressieve uitval juist dankbaar zijn: want... vanwege haar emotionele uitbarsting voelde ik mij niet veilig en nam ik alsnog een advocaat in de arm. Tot even daarvoor leek me dat niet nodig. 

Ik liep er uiteindelijk liefst drie af:

• Nummer 1 woonde erg ongunstig voor de zaak, maar gaf kostbare informatie.
• Nummer 2 zette kordaat de tegenaanval in met een  brief aan de politie, waarvan de bereidheid af spetterde dat ik wel naar de rechter wilde.  Maar ook hij woonde ongelukkig ten opzichte van Amsterdam. Vervolgens kwam er een 
• derde advocaat, die niet in actie hoefde te komen, maar die ik als stand-by aan houd. Die woonde wel in Amsterdam.

Creativiteit bij Justitie

In de tijd tussen advocaat 2 en advocaat 3  vonden er verbijsterende gebeurtenissen plaats. Alleen die rechtvaardigen het om een site te wijden aan een creatief soort Justitie. Verderop deze site kunt u zich verlustigen aan absurde kronkelingen, waarvan ik me afvraag of dat geen vette overtredingen betrof. Van de betreffende politieman wel te verstaan. 

Die kostenpost van juridische bijstand is ook zoiets waartoe de vijandige houding van Miesepiesz leidde. Zonder Mies Katzenpiesz' onbeheerste woedeaanval zou ik argeloos het verhoor tegemoet zijn getreden. Ik was namelijk best benieuwd met wat voor drogredenen en zogenaamd bewijsmateriaal van de tegenpartij ik zou worden geconfronteerd. Maar rondom Mies hing zoveel willekeur in de lucht dat juridische bijstand wenselijk leek. Zo'n type doet afbreuk aan je gevoel van veiligheid.

Dus eigenlijk bedankt, lieve Miesepiesz!

De tegenpartij kostte die procedure niets, want die maakte gebruik van nauwe contacten binnen Openbaar Ministerie en politie… Enfin, dat is de kern van mijn betoog dat er aan dat hele onderzoek een sterk luchtje hing van vriendjespolitiek (nepotisme) en een gratis ons-kent-ons-mentaliteit. Moord en doodslag, berovingen en drugshandel in die bewuste wijk waar speurder  Jostie Holmes werkte zouden handen vol werk moeten leveren... en dan toch die ene flut woke-aanklacht prioriteit geven? Er klopt iets niet. Dit muisje had een verrassend staartje. Over prioriteiten gesproken.

Karakteristiek van de advocaten

Het verhoor werd dus door inzet van de tweede advocaat geblokkeerd. 

We zullen later zien wat een merkwaardige ommezwaai OM en Jostie Fleschentamboer maakten.

Ere wie ere toekomt: zonder rechercheur Velzeboer was deze tekst nooit ontstaan.