Hier gaat het eigenlijk over

15. Hier gaat het over

De koolstovers/ stoofpotten

Ankie, Katlien en Robbie

Drie personages vormen de bulk aan tekst in de Rare Portrettengalerij. U weet wel, die site die eeuwig in oprichting is. Het vermoeden bestaat dat de aangifte tegen mij gebaseerd is op herkenningsmomenten. De aangevers denken zichzelf terug te zien in geschoffelde personages in mijn verhalen. Een kwestie van zelfkennis?

In die portrettengalerij spelen kinderen ongewild een tragische rol. Wat de volwassenen betreft: u zult naast kunstmoeder Ankie de echte moeder Katlien ontmoeten. En het kind Robbie. Aandacht ook voor de onderbelichte rol van Ben. Jawel, de verhalenverteller wiens bizarre vertelsels door mij werden opgeschreven.

Robbie is een meisje (ondanks die verwarrende naam) met twee strijdvaardige, activistische lesbische moeders. Het gevolg van hun superassertieve opstelling in de maatschappij was dat het meisje een (enigszins provocatieve) jongensnaam kreeg.

Ben is degene, die volgens hemzelf een beroerde schrijver is. Maar hij heeft zoveel boeiends te vertellen. Op dat punt vonden we elkaar. Ik schrijf graag maar weet eventjes niets te vertellen. Daarom heb ik Bens relaas aangehoord en genoteerd. Zou completeren wij elkaar.

Ironisch is, dat vervolgens niet hij, maar ik de aanklacht "smaad en laster" op mijn bordje. Wie de pen vasthoudt heeft het gedaan.

Zeg je Robbie, dan zeg je Ben (hoe dat zit laat zich geleidelijk aan raden).

In de komende anekdotes wordt Ben neutraal aangeduid als "de man". Verwarrend? Daar gaat een geschiedenis aan vooraf:

expres zonder zijn naam staan er bonte belevenissen van Ben in diverse andere publicaties. Daarin werd hij neutraal beschreven als "de man", een anonieme zaaddonor. Onze Ben dus op deze site.

Afstamming

Met het hiervoor getoonde plaatje van een stamboom schiet u geen steek op. Je kunt net zo goed die van Donald Duck laten zien, harrem! Ik beloof u: het wordt u al lezende duidelijker.

Voor Robbie en eventuele andere kinderen geldt dat ze net zo goed hun herkomst in een stamboom uit Disney World kunnen raadplegen. Er wordt hen - wat betrof hun herkomst - al tientallen jaren een rad voor de ogen gedraaid. Moeder Katlien en bijmoeder Ankie sabbelen moeiteloos rare verhalen uit hun duimen.

De opvoeders lijken geen idee te hebben van het belang van je roots kennen. Of het interesseert hen geen bal. Eigenschappen komen toch ergens vandaan:

Genialiteit of knettergekte, platvoeten of drie tepels… Diverse soorten erfelijke kanker... van alles kunnen kinderen hebben geërfd van een zaaddonor. Geen probleem tot het moment dat er "van alles" tot uiting komt…

Stille getuigen

De aanstonds volgende drie anekdotes betreffen authentieke beschrijvingen van opvoedkundige hoogstandjes. Hoe vergaat het Robbie op de kleuterschool? Twee grappige kleuters/bezoeksters illustreren hoe gestoord het eraan toe ging bij Robbie thuis.

anekdote 1: een bizarre Vaderdag Gevolgd door twee andere anekdotes, nl.

anekdote 2: Geke en

anekdote 3: Madjan

Merkwaardige voorvallen, die Ben normaal moest vinden.

Er draaide toen Ben mij zijn krankjorume anekdotes vertelde geen opnameapparatuur mee. Vrijmoedige interpretatie van de schrijver is daarom onvermijdelijk.

Dit is een waarschuwing voor de mierenneukers onder de lezers. Voor degenen die in een humorvrije zone van de wereld leven: wees erop voorbereid; het zijn maar van de pot gerukte verhaaltjes. Ze lijken verzonnen, zo gek zijn ze, maar het bijzondere is, dat ze authentiek zijn.

Uw broek zakt straks af van verbazing, maar daarop heb ik u bij deze voorbereid.

Verrassende samenhang

Rietje Buigsaem en Jostie Fleschentamboer maakten zich druk om dat k*tkind Robbie. Of onder welke naam het wicht ook werd opgevoerd. Ik heb haar - inmiddels volwassen geworden - als Rietje Buigsaem gepresenteerd. Inderdaad is het voor de lezer een kwestie van 1+1=2. Waarom moet het zo ingewikkeld?.

Wel, heel eenvoudig omdat recherzeur Flessentamboer om de hete brij heen draaide. Hij koketteerde met zijn "contact met iemand van het Openbaar Ministerie". Een naam noemde hij nadrukkelijk niet. Lekker suggestief liet hij wel de naam Robbie en-nog-iets vallen, zijnde degene die de klacht had ingediend.

Een deel van zijn intimiderend optreden zat hem juist in dat quasi geheimzinnige gedoe. Daar gaat een zekere dreiging vanuit!

Robbies biologische moeder Katlien en Wannabee-mama Ankie moesten door hem en zijn wijfje worden beschermd tegen onaangename onthullingen in mijn anekdotes; dat speelt ook mee.

De privé-betrokkenheid van die twee onderzoekers naar smaad en laster maakt hun actie een aanvechtbare zaak. De aanklacht op zichzelf is sowieso al twijfelachtig. Maar de persoonlijke drijfveer erachter is ronduit kwalijk. Er spreekt een soort vernietigingdrang, respectievelijk rancune uit.

In eigen mes vallen

Rietje (van het OM) zal zich te laat hebben gerealiseerd dat het door haar ingezette onderzoek als een boemerang zou werken. Er begon nu immers iets naar boven te komen wat ze zo angstvallig geheim wilde houden. Als je mij als verdachte grondig verhoort dan heeft dat niet te vermijden consequenties. Noodgedwongen onthul ik - in antwoord op de vragen in het verhoor - feiten. Ik vermoed dat mijn antwoorden - naar waarheid - in een verhoor niet welkom bij haar zijn.

Toelichting:

Ik wil met alle genoegen uit eigen werk voordragen als ik voor de strafrechter kom. En die zal ongetwijfeld aan deze auteur vragen waarop diens rare verhalen zijn gebaseerd. Een goed begin voor een correct antwoord lijkt mij:

"Nou, meneer de rechter... er was eens "iemand van het OM", die zich rot geneerde..." .

Voor een juridische leek is het duidelijk: die hele heisa keert zich tegen de aangeefster zelf.

Op zo'n zitting zakt er iemand door de grond van schaamte.

Jostie en Rietje lijken gênante elementen uit de familiegeschiedenis te willen verdoezelen. Het beviel hen niet dat Ben overal door de generaties heen loopt. Zij troostten zich door elkaar wijs te maken dat hij niet helemaal spoorde. Dat zou best wel eens kunnen, maar dan zouden ze er eens bij stil moeten staan dat hij inmiddels zijn erfelijk materiaal kwistig heeft rondgestrooid. De gekte hield vast niet op bij hem.

Als weldenkend mens kun je beter de bron van al die potentiële genetische ellende waarderen.

Hun aanvechtingen om Ben - via mij - de mond te snoeren zijn onverstandig! Zo rakelen ze zelf van alles op en bereiken ze het omgekeerde van wat ze willen.

Ben, o Ben

Naar verhouding nemen verhalen over deze zonderlinge man zo veel ruimte in dat zijn portret beter tot zijn recht komt in de Rare Portrettengalerij.

De cast in deze soap:

Bens roots

Volgende bladzij