17. Integriteit op de tocht

Prioriteiten stellen

Het Openbaar Ministerie en de politie in Amsterdam hadden kennelijk tijd zat over om zich bezig te houden met wie er achter onwelgevallige schrijfsels zit.  Moord en doodslag, drugshandel met de bijbehorende geweldplegingen,  verkrachtingen en andere serieuze criminele activiteiten in Amsterdam, bijvoorbeeld de bekende wijk Zuidoost, kwamen immers niet meer voor (?). Dus alle tijd om een gevaarlijke  zondagsschrijver de mond te snoeren. Ken uw criminelen!

 Geruime tijd voor Rietjes en Josties gerommel speelde zich een grote schoonmaakactie af binnen Justitie.  Met enige kennis over die actie hadden Rietje en Jostie beter moeten uitkijken met hun gebruik van dwangmiddelen voor persoonlijk nut!

Poging de geschiedenis te veranderen

Zij (de gekwetste OM-doos Rietje) herkende tot mijn verbazing zichzelf in de door mij beschreven handel en wandel van bedenkelijke personages. Of verwanten daarvan. Zij nam niet de moeite om aan te geven wat er niet zou kloppen…  Want dan zou ze in een dialoog moeten treden, waarbij zou blijken, dat ze niet tegen vaststaande feiten op kon boksen. 

Dat zijn in discussies de ergste debaters. Van die typen die bijvoorbeeld hardnekkig volhouden dat de aarde plat is. (Waarmee niet is gezegd, dat Rietje dat denkt). Ik doel op het humorloze woke-type met ondoorzichtige normen. Je kunt je een ontwrichte kaak argumenteren... je dringt niet tot zo iemand door.

Door met dikke termen als smaad en laster te goochelen maak je een waarheidsgetrouwe reportage verdacht.   

In zo'n situatie valt er helemaal niets te argumenteren.  Ik steek de draak met rare feiten. Ze blijven feiten. Ook al staan ze iemand niet aan. Die verhalen eromheen zijn tragikomisch en - wie weet - misschien wel fictie. Geheel of gedeeltelijk. Feiten met een knipoog, zeg maar.

Rietje  vindt pas rust als de schrijver zwijgt. Nou, daar wist ze wel wat op! Waarom: zou ze daarbij niet een handje helpen? Manipuleren lag haar wel

Twee bizarre telefoongesprekken

Na mijn eerste telefoongesprek met Jostie volgde er een  tweede telefoongesprek, dat nog vele bizarder was. De politieman presteerde het om over de telefoon censuur te leggen. Termen als ambtsmisbruik, ambtsovertreding en dergelijke doemen dan op. Ik vermoed, dat Jostie een klein detail niet goed had doorgenomen met de persoon die hem steeds influisterde: Rietje Buigsaem. Namelijk, dat de vrijheid van meningsuiting in de grondwet is vastgelegd. Voor censuur moet je bij die jongens van Poetin en Erdogan zijn. Na het telefoongesprek, toen het dus te laat  was, zal bij haar het besef te zijn ingedaald dat zij een grote flater hadden begaan. Hun slecht doordachte actie zou zich tegen hen kunnen keren door middel van een aanklacht wegens ambtsschending.

Een kat in het nauw maakt rare sprongen; wel, toen dit tweetal in de gaten kreeg dat ze bezig waren in hun eigen mes te vallen haalden ze heel vreemde toeren uit. Volgt nog in een ander hoofdstuk! 

Schoonmaakactie822940-standard.jpg

Het duurde best enige tijd voordat de  schoonmaakploeg binnen Justitie in actie kwam tegen uitwassen, waarin privé aspecten een rol speelden…  Uitbundige feestjes, zogenaamde dienstreisjes zijn natuurlijk weer iets heel anders dan een schrijver censuur opleggen. Maar beide beschrijvingen rechtvaardigen een onderzoek en een schoonmaakactie

De schoonmaakactiviteiten binnen Justitie  schenen langs Rietje en Jostie  heen te zijn gegaan. Hun vooruitzichten op een gloedvolle carrière zouden door dat gehannes rond mijn zogenaamde misdrijf wel eens ongunstig kunnen uitpakken. Een belangrijk stukje uit het woord wetsdienaren is "dienaren". Dat lijken Jostie en Rietje te hebben genegeerd.

Stelt u zich de rechtszitting is voor waarbij de schrijver op het matje komt. Bij zijn verklaring voor de rechter zal hij toch op de proppen moeten komen met dit barre gegeven: hem werd censuur opgelegd. De schenders van de grondwet zaten in de getuigenbank…

Wij naderen met ingehouden adem steeds meer het moment, waarbij we belangstellend kunnen toezien hoe dat tweetal zich uit die precaire situatie redt. Alleen al het door mij ontvangen e-mail van die rechercheur is uiterst interessant voor een integriteitsonderzoek. Daarin staat ongegeneerd gespecificeerd wat ik van internet af moet halen.

Wat er toen gebeurde kun je nooit van zijn leven zelf bedenken.